Meeleven

“Dat kan ik me voorstellen.” Of “Wat vervelend voor je.” Dat zeggen mensen vaak als je iets moeilijks doormaakt. Maar écht meeleven vraagt meer. Want het is heel moeilijk om ons iets voor te stellen als we er niet zelf doorheen gaan. Plotseling ontslag, verlies van een dierbare, of een onvervulde kinder- of partnerwens. Ik heb me ooit pas écht begrepen gevoeld toen een collega coach inderdaad tegen me zei: “ik kan niet eens beginnen met voor te stellen hoe dat is, maar ik zie wel dat dit heel belangrijk en zwaar voor je is.” Echt meeleven vraagt dat we zelf ook naar die pijnplek heen gaan, zodat we letterlijk meeleven. Paradoxaal genoeg vraagt empathie voor anderen, dus eerst goede zelfzorg, zodat je ruimte hebt voor die pijn van een ander. Dit filmpje over empathie van Brené Brown, maakt ook veel duidelijk (<3 min.).

Met wie zou jij meer willen meeleven? Wat heb je dan eerst zelf nodig?

WIL JE

• Deze blogs automatisch ontvangen?
• En het E-book 12 sleutels voor persoonlijke groei?

ZIE: www.reflectieflits.nl

Tandvlees

Bij stress en vermoeidheid gaat het enerzijds om de belasting (wat je ‘overkomt’) en anderzijds over je belastbaarheid (je eigen houding of aandeel). Je kan je belastbaarheid fors vergroten als je bijvoorbeeld weet hoe je herstelt en dat jezelf ook gunt. Ook steun krijgen en delen van smart, blijken te helpen voor je belastbaarheid. In één experiment bleek dat mensen minder pijn ervaren als ze hun hand in ijskoud water steken, als daarbij nog iemand aanwezig is (actief steunend of zelfs passief). De ervaring leert echter dat ons ego ons vaak weerhoudt om te delen wat we moeilijk vinden en als we het zwaar hebben: vinden ze me dan nog wel goed, aardig, succesvol, enzovoort?

In hoeverre deel jij het als je het zwaar hebt? Wat weerhoud je?